مسیر پیشنهادی من ظاهراً به صورت مراحل مختلف است اما در عمل، گاه لازم است چندین مرحله را با یکدیگر طی کرد.
تکنیک صحیح عکاسی برای کسی که میخواهد در عکاسی پیشرفت کند، ضروری است. نباید آن را دست کم گرفت و یا از آن گذشت. مطمئن باشید کسی که تکنیک عکاسی را بهخوبی میداند، بهتر و سریعتر پیشرفت خواهد کرد.
مرحله اول :۱- آشنایی با تکنیک عکاسی
۱-۱ : آشنایی دقیق با دوربین: روی کلمه «دقیق» تأکید دارم تا بگویم که باید دوربین مانند موم در دستانتان باشد. هم برای آن که بتوانید از آن برای تهیه عکسهایی که می خواهید، استفاده کنید و هم برای آن که دوربین مانند یک عنصرمزاحم برای شما باعث عدم تمرکز نگردد. بعداً خواهم گفت که تمرکز، دیدن و تفکر، شرایط ضروری برای تهیه عکس خوب هستند و هیچ چیزی نباید مانع این مسیر گردد. دوربینی که حاوی دکمهها و کنترلهای مختلف است، برای کسی که با آن آشنایی ندارد، بیشتر یک عامل مزاحم خواهد بود تا وسیلهای برای تهیه عکس خوب.
دفترچه راهنمای دوربینتان را کاملاً و چند بار، از ابتدا تا انتها بخوانید و بر روی دوربین تمرین کنید. نکاتی را که به نظرتان مهم هستند، یادداشت کنید و با مرور چندباره، بهخاطر بسپارید.
۱-۲: آشنایی با مفاهیم اولیه تکنیک عکاسی: شاتر، دیافراگم، ایزو، نورسنجی، فوکوس، فاصله کانونی، براکت، فرمتهای فایلی عکس و تمام مواردی که موقع عکاسی به آنها نیاز دارید. اینها را باید یاد بگیرید و به صورت دقیق تمرین کنید و با کنترلهای دوربینتان تطابق دهید. روش آموختن آنها، کتابهای عکاسی، مطالب آنلاین فارسی و انگلیسی وشرکت در کلاسهای عکاسی است. باز هم باید این آموختن دقیق باشد. باید بتوانید از حالات مختلف نورسنجی دوربین در شرایط خاص استفاده کنید و باید بتوانید عکسهایی بگیرید که مشکل تکنیکی نداشته باشند.
۱-۳ : آشنایی با پروسس عکس: برای کسی که میخواهد در عکاسی پیشرفت کند، این مرحله نیز الزامی است. پروسس عکس نه به معنای عامیانه «دستکاری» که به معنای بهبود اطلاعات عکس و استخراج آن و تغییر این اطلاعات بر حسب هدفی است که اصلاً عکاس، عکس را برای آن تهیه کرده است. در این فرآیند میتوان روشنایی و طیف تونال عکس را اصلاح کرد و آن را تغییر داد. میتوان رنگها بهینه کرد و میتوان جزییات عکس را تغییر داد.
احتمالاً شنیدهاید که برخی میگویند عکس دوربین را نباید وارد نرمافزار کرد تا اصالتش از بین نرود. اینان در اساس بهعلت عدم آشنایی با دوربین و فرآیند عکاسی دیجیتال چنین احکامی صادر میکنند. عکسی که از دوربین بیرون میآید قبلاً توسط پردازنده ضعیف دوربین و نرمافزار ساده آن، تغییر پیدا کرده است و اصلاً حاوی هیچگونه اصالتی نیست!
پروسس فایل با نرمافزارهای مختلفی صورت میگیرد که محصولات شرکت ادوبی در این زمینه پیشتازند. فتوشاپ در زمینه عکاسی و پروسس عکس بسیار کامل است و با توجه به رایگان بودنش در اینجا بهتر است سراغ نرمافزار دیگری نروید. اما محصول دیگری نیز ادوبی دارد به نام لایتروم. این محصول نیز میتواند بسیاری از نیازهای عکاسان را پاسخ دهد و از سوی دیگر امکان مدیریت فایلی را نیز برای آنان فراهم می کند. این مدیریت فایلی جزئی از یک فرآیند بزرگتر است با نام «روند کاری» که از هنگام تهیه عکس شروع میشود و با انتقال فایلها به دوربین ادامه مییابد و بکاپگیری و پروسس و تهیه خروجیهای مختلف، از جمله مراحل دیگرش هستند.
علاقمندان جدی عکاسی بهتر است (یا واجب است) که به تدریج به سمت استفاده از فایلهای RAW بروند. این فایلها برخلاف فایلهای JPEG، حاوی اطلاعات خام دوربین هستند و علاوه بر اینکه توسط پردازنده دوربین دستکاری نشدهاند، امکانات فوق العادهای برای عکاس فراهم میکنند تا بتواند بهترین پردازش را مطابق نظر خود بر روی فایلها انجام دهد. پروسس این فایلها هم در لایتروم و هم در فتوشاپ امکانپذیر است.
روش آموزش این مرحله: کتابهایی است که در آنپروسس را برای عکاسان توضیح میدهند. اصلاً نباید کتابهایی را تهیه کنید به آموزش نرمافزار فتوشاپ میپردازند. بلکه کتابهایی مفید هستند که فقط نیازهای عکاسان را نشانه گرفتهاند. اگر زبان میدانید از کتابهای زبان اصلی استفاده کنید. شرکت در کلاسها و مطالب آنلاین نیز راههای دیگری برای یادگیری هستند.
مرحله دوم: تمرین دیدن
دیدن صحیح را باید تمرین کنید. باید بتوانید دنیا را از طریق دید اختصاصی خود به بیننده نشان دهید و این کاری مشکلتر از مراحل قبل است.
روش آموزش: کتابهای ترکیببندی و مطالب وسیعی که در محیط آنلاین وجود دارد.
۲-۱ کلاسهای عکاسی: آشنایی با اصول ترکیببندی عکس و دیزاین: در اینجا باید بیاموزید که چه کادری قوی استو چه کادری ضعیف. چگونه عناصر مختلف را در کادر جایدهی کنیدو چگونه عناصر غیر ضروری را حذف کنید.
۲-۲ تمرین دیدن: پس از طی مرحله قبل باید تمرین کنید تا «دید»تان را تقویت کنید. عکسهای معروف را ببینید. در نمایشگاههای عکس شرکت کنید و با دقت عکسها را ببینید و سعی کنید نقاط قوت و ضعف آنها را از لحاظ ترکیب شناسایی کنید. عکسهای قبلی خودتان را ببینید.
هر جایی که هستید، حتی بدون دوربین، سعی کنید که با چشمتان سوژه های اطراف را ببینید و کادر بندی کنید. این تمرین بسیار مفید است و دیدتان را تقویت خواهد کرد. سعی کنید در جایی که اصلاً سوژهی قابل توجهی ندارد، کادرهایی مناسب پیدا کنید.
مرحله سوم: بهبود تفکر و دید هنری
خب این مرحله چندان قابل نسخهپیچی نیست. چون اصولاً زیاد سرراست و مشخص نیست. نیاز به سعی و تلاش بسیار دارد. باید با مطالعه کتابها بخصوص کتابهایی در زمینه هنر عکاسی و فلسفه آن، با تفکر عکاسی آشنا شوید. این سطح مشخصاً بالاتر از سطوح قبلی است و برای پیشرفت در عکاسی به سطحی فراتر از تکنیک و کادر، به آن نیاز خواهید داشت. باید عکسهای معروف را ببینید و نقدهای معروف را بخوانید. باید بفهمید که چرا یک عکس که در نظر شما چیز مهمی نیست، در طول تاریخ آنقدر معروف شده و آنقدر ارزش پیدا کرده است. تاریخ هنر، فلسفه هنر، تاریخ عکاسی، ارتباط عکاسی با سایر هنر مانند ادبیات و موسیقی، نقد عکس، مفهوم زیبایی و فلسفه زیبایی از دید فلاسفه بزرگ، برخی از عناوینی هستند که باید با آنها آشنا شوید.
مرحله چهارم: نمایش عکسهای شخصی
خب این مرحله لازم نیست که الزاماً در آخر باشد. در پایان همه مراحل قبل باید عکسهای تان را به نمایش بگذارید تا از نظر دیگران بهره ببرید. مطمئناً این «دیگران» فقط پدر و مادر و همسر و دوستان نزدیک نیستند. باید عکسهای خود را در معرض دید افراد آشنا با فن و هنر عکاسی قرار دهید تا با شنیدن راهنماییهای آنها، عیوب خود را برطرف کنید. گالریهای آنلاین بسیاری وجود دارند که در آنها اعضا به نقد عکسها میپردازند. نشان دادن عکسها به استادان عکاسی و صاحبنظران بسیار ارزشمند است. داشتن فتوبلاگ و شنیدن نظرات مخاطبین مختلف میتواند نکتههای زیادی به شما بیاموزد.
مسیری که ترسیم شد برای پیشرفت عکاسی است اما بینیاز از تأکید است که در این نوشتار کوتاه نمیتوان به همه جزیبات پرداخت. این مطلب را فقط به عنوان یک نقشه ابتدایی در نظر بگیرید و بتدریج از نظرات افراد صاحبنظر و مجرب استفاده کنید.
ادامه مطلب ...با سلام به شما دوستان عزیز امروز یک مطلب کوتاه ولی مفید می گزارم که امیدوارم به دردتان بخورد.
اگر عکس هایتان همواره مات و محو میفتند ممکن است به این معنا باشد که لنز دوربینتان را باید پاک کنید. اکثر دوربین های دیجیتال ویژگی افزودن یک فیلتر فرابنفش UV را دارند که نه تنها لنز را در برابر کثیفی بلکه از خراش هم محافظت می کند. اما دوربین های ارزان تر این ویژگی را ندارند پس به یاد داشته باشید تا لنز آنرا در مواقعی که استفاده نمی کنید بپوشانید و آنرا لمس نکنید.
بیش از حد لنز دوربین را تمیز نکنید. بسته به فاصله ی زمانی استفاده ی شما از دوربین، هر چند هفته یا چند ماه یک بار مناسب است. برای تمیز کردن لنز، کیت مخصوص پاک کردن لنز را برداشته و با استفاده از برس لنز هرگونه ذرات چسبنده را از سطح لنز پاک کنید. کمی مایع پاک کننده لنز را روی پارچه ی مخصوص بریزید و با حرکت دادن دایره وار بروی لنز، آن را تمیز کنید. با استفاده از یک دمنده هوا لنز را خشک کنید یا بگذارید به طور طبیعی خشک شود. از هرگونه ماده ی ساینده همچون صابون یا محکم تمیز کردن لنز به مانند تمیز کردن بدنه دوربین خودداری کنید.
مراقب باشید که با تمیز کردن مداوم در یک جهت روی لنز لک نیندازید. حرکت دایره وار را از بالا به پایین یا به طرفین تغییر دهید.
اگر می توانید لنزهای دوربینتان را تعویض کنید، اطمینان حاصل کنید که دوربین خاموش باشد و در محیطی با گرد و غبار کم باشید که اگر بروی حسگر تصویرتان گردی بنشیند، آنرا در تمام تصاویرتان نشان خواهد داد. گرچه می توانید خودتان حسگر را تمیز کنید اما پیش نهاد می کنم آنرا به یک عکاسی ببرید تا به طور تخصصی تمیزش کنند.
از دیگر اجزای دوربینتان هم محافظت کنید خصوصا از اسلات های کارت حافظه و باتری. هرگز چیزی را در اسلات کارت حافظه وارد نکنید که ممکن است باعث شکستن پین های کوچک آن شود. برای تمیز ماندن بهتر است که همواره یک کارت حافظه را داخلش بگذارید یا دست کم کاور آنرا ببندید.
نظر یادتون نره...!
یا حق!
ادامه مطلب ...نور سنجی درشب
1 - سه یا چهار بار سطوح روشن
کادر مورد نظر خود را نور سنجی کرده و سپس حد میانگین را انتخاب کنید.
2 - منبع نور از را از فاصله نزدیک نور سنجی نکنید . دراین صورت با عدد حاصل از
نورسنج، عکسی با حداقل روشنایی به دست می آید درنظر داشته باشید که شدت نور
به تناسب توان دو مقدار فاصله کاهش می یابد .
3 - وقتی نورخیلی ضعیف
است و نورسنج توانایی اندازه گیری نور را ندارد و شما می خواهید از انجام نور سنجی مکرر صرف نظر کنید و یا علیرغم نور سنجی ، بر رقم به دست آمده اطمینان ندارید،
باید شدت نور را تخمین بزنید .
تغییرات رنگ
1 - نوردادن طولانی مدت، موجب تغییر رنگ شده ، ماهیت
موضوع را تغییر می دهد .
2 - به کمک فیلتر می توان تغییرات رنگ نور را
کنترل کرد .بهتر است به تناسب ضریب فیلتر ، دیافراگم را باز کرد .
عکاسی واقعی شب در زمان مغرب
برای تهیة عکسهای واقعی شب بهتر است
مرحله میانی و به خصوص مرحله پایانی زمان مغرب را برای عکاسی انتخاب کنید .
عکاسی واقعی شب در زمان مغرب
در این مواقع هنوز به خاطر وجود
باقیمانده نور خورشید در آسمان، عکسهایی با روشنایی ملایم به دست می آیند.
البته عکسها تاریکتر از آنچه در واقعیت به چشم دیده می شوند خواهند بود و
همین امر موجب بروز ویژگی عکس شب می گردد با وجود این ، عکاس می تواند هنوز
به هر مقدار که مایل باشد به فیلم نور کمتری بدهد.
عکاسی واقعی شب در
زمان مغرب
در عکاسی شب باید حتی المقدور منابع نور مصنوعی متعددی روشن
باشند ، درغیر اینصورت نمی توان عکاسی با حال و هوای واقعی شب گرفت و تصویر
، تخت و رنگ پریده به نظر می رسد.
برای عکاسی شب درمرحله پایانی مغرب ،
نوردهی کوتاهتری پیشنهاد می شود.
عکاسی ماه
- محل و زمان بالا آمدن ماه را تعیین و سر وقت درمحل عکاسی حاضر شوید.
گاهی همه چیز برای عکاسی آماده است، اما هنوز خبری از ماه نیست.
- اگر
وضعیت هوا همراهی کند، می توان عکسهای استثنایی تهیه کرد. برای مثال ،
درمرحله میانی زمان مغرب، نور ماه مخالف نور آبی آسمان بوده و با درخشش خود
مخالف نور منظرة رو به تاریکی است . نور آغازین زرد یا نارنجی ماه ، به
تدریج به رنگ نقره ای روشن تبدیل می شود.
-برای عکاسی از قرص کامل ماه دیافراگم 8/2-2 و
زمان نوردهی 125/1 پیشنهاد می شود.
- برای نشان
دادن جابجایی ماه دیافراگم 11-8 و 16-11 و زمان نوردهی 1 یا 2 دقیقه
پیشنهاد می شود.
درآمدن ماه درمرحلة پایانی زمان مغرب ، ماهیت شب را
القاء می کند . مرز ساختمانها و مرز مناظر ضعیفتر می شوند ماه و نور
چراغهای مصنوعی قویتر نقاط ثقل تصویر را تشکیل می دهند .
- برای عکاسی
واضح و یا تا حدودی واضح ازماه ، حداکثر زمان نوردهی 5 الی 10 ثانیه کافی
است ( با فاصله کانونی متوسط ) ماه با توجه به حرکت آهسته خود ، درزمانی
کوتاه به اندازة قابل توجهی جابه جا می شود ، درحدود 2 دقیقه طول می کشد تا
به اندازة قطر خودش جابجا شود .
- وقتی موضوع اصلی هم به بیش از 5 الی
10 ثانیه نور نیاز نداشته باشد می توان ماه را واضح عکاسی کرد. در مواقعی
که بخواهید تصویر ماه را توام با تصویر خیابانهای روشن ،همراه با آذین بندی
شب در اعیاد و مراسم و یا بناهای روشن عکاسی کنید، می توانید با زمان
نوردهی فوق کار کنید.
چگونه ماه را پایین بیاوریم:
1 - انتخاب یک موضوع مناسب و پیش بینی محلی درکادر برای ماه: منظرة مورد
دلخواه خود را عکاسی کنید و محلی را درکادر برای ماه آماده بگذارید تا با
عکاسی دوباره بر روی همان کادر ( فریم ) ماه را به آنجا منتقل کنید . تصویر
را برحسب موضوع انتخابی نور دهید.
2 - آماده سازی دوربین برای پایین
آوردن ماه: در دوربین هایی که گرفتن چند عکس روی یک کادر امکان پذیر نیست،
مجبورید برای گرفتن منظرة انتخابی اول، دوربین را روی نوردهی طولانی (B)
تنظیم کنید و بعد از آن جلو لنز را تا نوردهی بعدی بپوشانید.
3 - حال
دوربین را به سوی ماه بگیرید و ماه را در محل پیش بینی شده تنظیم کنید.
درصورت امکان ماه را روی یکی از نقاط طلایی قرار دهید. یک لنز تله ، قرص
ماه را با جلوه و زیبایی خاصی قابل رویت می سازد.
4 - با دوبار نوردادن به فیلم ماه به درون منظره کشیده می شود. از طریق
پوشاندن و باز کردن جلوی لنز و نور دادن مجدد و یا با گرفتن دومین تصویر،
قرص ماه را در روی همان فریم قبلی که منظره را گرفته اید ثبت خواهید کرد.
به خاطر نور نسبتاً زیاد ماه ، زمان نوردهی کوتاه (مثلا 30/1)
با دیافراگم باز کافی است. با انجام این عمل ، تصویر ماه به سادگی در
زمینه سیاه آسمان و بر فراز منظره به دست می آید.
5 - اگر بخواهیم از
ابرها هم در کنار ماه عکاسی کنیم به زمان نوردهی 2/1
تا 2 ثانیه نیاز داریم. چنین زمانی ابرها را روشن کرده و حالت طبیعی به
آسمان می بخشد. هنگامی که تکه ای ابر قسمتی از ماه را پوشانده باشد یا تکه
هایی از ابر اطراف ماه را پوشش دهند تصویر جلوة بیشتری پیدا می کند .
ماه
گرفتگی
قرص ماه را به طور متوالی با پوشاندن جلوی لنز ( لنز نرمال ) بر روی
فیلم ثبت کنید .می توانید یک بار هم قرص ماه را با لنز تله عکاسی کنید و
آن را بر روی ماه های قبلی ثبت کنید.می توان با استفاده از فیلترهای رنگی
ماه را به رنگهای مختلف درآورد .
عکاسی از ستاره های
آسمان
دوربین را روی سه پایه بگذارید ، دریچه شاتر را باز نگه دارید. چون
سرعت پایین است و دریچه شاتر مدتی باز می ماند، به علت حرکت کره زمین نور
ستاره ها تبدیل به خطوط می شود. برای اینکه خطوط و زمینه آسمان یکنواخت
نباشد می توانید لحظاتی مقوایی سیاه را جلوی لنز گرفته و مجددا بردارید تا
خطوط به صورت مقطع یا نقطه چین شود . اگراینکار را در زمینه تیره و سیاه
آسمان انجام دهید عکس شما تصویر تمام سیاهی است با خطوط سفید پس بهتر است
قسمتی از پیش زمینه عکستان را به درختان و یا ساختمان ها اختصاص دهید تا
عکس زیبایی داشته باشید فراموش نکنید که زمین هر ساعت 15 درجه گردش می کند
یعنی یک درجه درهر چهار دقیقه و با حساسیت ASA100 می توانید دیافراگم را
روی 8 قرارداده ومدت 30 تا 40 دقیقه نوردهی را انجام دهید .
رعد
وبرق درشب
- سر وقت درمحل مناسبی که ازپیش تعیین کرده اید حاضر شوید تا شانس
به شما یاری دهد . جای مناسب و مطمئنی برای خود انتخاب کنید . دوربین را
برروی سه پایه و نورگیر را برروی لنز نصب کنید . فاصله را روی بینهایت و
دیافراگم را روی 6/5 قرار دهید زمان نوردهی را B
انتخاب کنید. دوربین را به طرف محل احتمالی برق زدن کادربندی کرده ، شاتر
را باز کنید . لنز باید هر چند وقت به خاطر خشک بودن بازبینی شود .
-
شاتر را باز کنید .استفاده از دکلانشور پیشنهاد می شود . منتظر بمانید تا
برقی درمحدودة کادر به وقوع بپیوندد .
زمان دقیق نوردهی یا بازبودن شاتر
بستگی به تعداد ، قدرت و نوع برق زدن دارد . یک برق زدن قوی و گسترده برای
یک عکاسی موفقیت آمیز کافی است . برق زدن بیش از دو یا سه بار، تصویر را
نه چندان گیرا و به خصوص با دیافراگم باز بیش از حد روشن می سازد .
- در
اینجا موفقیت درعکاسی ، به انتخاب محل عکاسی و منظرة روبه رو بستگی دارد .
آب در پیش زمینه وانعکاس نور و برق زدگی از سطح آن به گیرایی تصویر می
افزاید . هم چنین نمای ضد نور کوهستانها برج ، شهر ، روستا را انتخاب کنید
عکاسی ازمحل مرتفع ترجیح داده می شود .
نظر یادتون نره...!
یا حق!
رنگ های افزایشی RGB )
ما تمام رنگ های دیگر
را از ترکیب این سه رنگ درک می کنیم . مانیتور کامپیوترها برای ایجاد رنگ
های مختلف ترکیبی از سه رنگ قرمز ، سبز و آبی را منتشر می کنند . بعنوان
مثال ترکیب دو رنگ قرمز و آبی ، رنگ سبز را تولید می کند .
ترکیب همه
سه رنگ اصلی باعث ایجاد رنگ سفید می گردد .
( رنگ های کاهشی CMYK )
یک صفحه چاپ شده بطور غیر مستقیم نور تابیده
شده را منعکس می کند . بعنوان مثال یک صفحه چاپی زرد رنگ ، مولفه آبی را
جذب کرده و دو رنگ باقی مانده یعنی سبز و قرمز را منعکس می کند بنابراین
اثری همانند مانیتور در انتشار رنگ های قرمز و سبز دارد . چاپگرها از ترکیب
جوهرهای سبز-آبی ( Cyan) ، سرخابی ( Magenta ) و زرد برای ایجاد تمام رنگ
ها استفاده می کنند . ترکیب این سه رنگ ( کاهشی ) باعث ایجاد رنگ مشکی می
شود اما در عمل از جوهر مشکی نیز استفاده می گردد . بنابراین حرف K
نشاندهنده رنگ مشکی می باشد .
( فضای رنگ Adobe RGB و LAB )
بعلت محدودیت های تکنیکی ، چاپگرها و
مانیتورها نمی توانند تمام رنگ هایی را که چشم ما میبیند ، یا همان LAB (
قسمت نعل اسبی در شکل زیر ) را تولید کنند. محدوده رنگ هایی را که یک
مانیتور متوسط کامپیوتر می تواند باز تولید کند فضای رنگ sRGB ( افزایشی )
می نامند . محدوده رنگ هایی را که یک چاپگر می تواند باز تولید کند ، فضای
رنگ CMYK ( کاهشی ) می نامند . با توجه به شکل زیرمتوجه می شویم که بعضی از
رنگ ها در مانیتور قابل تولید نبوده اما چاپگرها می توانند آن را تولید
کنند و برعکس .
دوربین های پیشرفته دیجیتال به شما این امکان را می دهند
که در فضای رنگ Adobe RGB که وسیع تر از sRGB و CMYK می باشد ، عکسبرداری
نمایید . این فضا به شما امکان چاپ عکس با محدوده وسیعتری از رنگ ها را می
دهد اما بسیاری از منیتورها فقط امکان نمایش در فضای رنگ sRGB دارند .
نظر یادتون نره...!
یا حق!
ادامه مطلب ...
با سلام خدمت شما دوستان عزیز.
امروز می خوام براتون چند چیز رو بگم که در عکاسی براتون پر فایده باشه.
اول می رم سراغ عکاسی از مناظر :
در عکس زیر منظره نمونه انتخاب شده رو ملاحظه می کنید.
در سمت راست این عکس یک درخت وجود داره که موضوع اصلی در اون به حساب میاد و بقیه اجزا در سطوح بعدی قرار دارند.
جای موضوع اصلی با توجه به زاویه دید می تواند هر کجای عکس قرار داشته باشه.
به قسمت سمت چپ عکس دقت کنید که یک شیب کوه به سمت درخت اصلی است این شیب چشم بیننده رو به سمت درخت هدایت می کنه و از دقت اضافه به سایر اشیا درون عکس باز می داره و آن ها رو در سطوح بعدی دید می گزاره.
به چند درخت در سمت دیگر عکس دقت کنید.
فاصله و اندازه آن ها جوری انتخب شده که زیاد جلب توجه نمی کنند.
در این عکس نوع درخت , شکل و رنگ آن خیلی مطرح نیست و در چنین مناظری که پشت به نور هست باید به چگونگی قرار گیری اش و نوع سایه ای که از اون در عکس معلوم می شود دقت کرد.
اگر مثل این عکس عامل مزاحمی مثل تیر چراغ برق یا سیم اون وجود داشت به جای عوض کردن و به هم زدن زاویه دید خود سعی کنید از عامل مزاحم بدرستی در عکس خود بهره ببرید و با هوشمندی از آن به عنوان یک نقطه مثبت در زاویه استفده کنید. (مثل سیم های چراغ برق موجود در این عکس)
به کادر بندی درست دو عکس زیر دقت کنید :
حالا به این دو عکس و نوع برداشت و زاویه غلط عکس دقت کنید :
همانطور که می بینید منظره , دوربین و حتی ساعتی که عکس در آن برداشت شده در هر 5 عکس یکی است ولی سه عکس ابتدایی زیبایی بیشتری نسبت به دو عکس انتهایی دارند.
در این نوع عکاسی باید برای موضوع اصلی و پس زمینه ها هم اندازه ی هم اهمیت قائل شد تا عکسی زیبا داشته باشیم.
در واقع با تقسیم منظره به 4 , 6 یا 8 قسمت و قرار دادن موضوع اصلی که مورد فوکوس هست در قسمتی که به درستی انتخاب کنید می توانید عکس زیبایی را خلق کنید حتی بدون داشتن دانش عکاسی یا دوربینی حرفه ای!
سعی کنید در صورت اینکه می خواهید موضوع عکس را در وسط عکس انتخاب کنید پرسپکتیو عکس رو به سمت موضوع رعایت کنید به این معنی که خطوط زمینه ای به سمت موضوع کشیده شوند.
به عکس زیر دقت کنید :
خطوط عکس همه طوری هستند که چشم رو به وسط عکس و محل قرار گیری ماشین ها هدایت می کند.
اگر هم موضوع در سمتی دیگر مثلا در چپ یا راست عکس بود سعی کنید همین اصول را رعایت کنید.
به عکس زیر دقت کنید :
در عکاسی مناظر همیشه به صاف بودن خط افق و به جا بودن محل قرار گیری و حرکت انواع اشیا یا افراد دقت کنید چرا که حرکت موضوعات می تواند نظم عکس شما را به هم ریخته و از کیفیت عکس بکاهد.
به تضاد موضوع با پس زمینه عکس دقت کنید :
یکی دیگر از عوامل مهم در پدی آوردن عکس های زیبا همین تضاد های موجود در پس زمینه عکس ها و موضوع آن است.
این عامل در بی روح نبودن و جلوه گر بودن عکس در دید بیننده موثر است.
امیدوارم مطلبی که نوشتم براتون مفید بوده باشه.
نظر یادتون نره...!
یا حق!